Rola sportu w rozwoju dzieci i młodzieży jest bardzo istotna. Oglądanie i przeżywanie naszych sukcesów sportowych krajowych i międzynarodowych wywołuje u wielu z nas liczne radości i pozytywne emocje. Emocje te sprzyjają integracji społeczeństwa i promowaniu Polski w świecie. Sukcesy naszych sportowców są elementem budowy autorytetu naszego państwa na arenie międzynarodowej.
Wychowanie fizyczne i sport w szkole ze względu na aktywizowanie sportowe ogromnej rzeszy dzieci i młodzieży ma niezwykle ważne znaczenie w wymiarze społecznym i indywidualnym. Ta aktywność wpływa bowiem bezpośrednio na kondycję fizyczną i psychiczną młodego pokolenia. Poprawia zdrowotność naszego społeczeństwa i buduje nawyki aktywności ruchowej, która jest niezbędnym elementem naszego zdrowia w każdym przedziale wiekowym.
Najważniejsze elementy wychowania młodego pokolenia
Zajęcia sportowe uczą młodych ludzi pracy w zespole, dążenia do osiągania celu – nawet za cenę sporego wysiłku, organizowania swojego czasu. To tylko najważniejsze elementy wychowania młodego pokolenia, bezpośrednio związane ze sportem. Powyższe powody zobowiązują nas do jak najlepszego poziomu zajęć sportowych. I w miarę możliwości do jak największego ich wymiaru czasu w ramach zajęć lekcyjnych. Równie ważne jest propagowanie wśród dzieci i młodzieży sportu powszechnego, którego naturalnym środowiskiem jest szkoła. W obu rodzajach tych zajęć ważne jest nadążanie za potrzebami młodych ludzi. Proponowanie im zajęć atrakcyjnych, prowadzonych przez osoby dobrze przygotowane. Zaszczepianie entuzjazmu do uprawiania sportu może być realizowane przez prowadzących te zajęcia, dlatego dobór odpowiedniej kadry jest kluczem do sukcesu.
Najnowsze zmiany zawarte w podstawie programowej
Wychowanie fizyczne jest jednym z przedmiotów szkolnych, który przechodził w swojej historii wiele pozytywnych zmian. Szczególnie jednak należy podkreślić najnowsze zmiany zawarte w podstawie programowej przedmiotu na wszystkich etapach edukacji. Obecna nowelizacja programowa ma prowadzić do tego, aby polska szkoła była w swoim procesie edukacji bardziej skuteczna. Przyjazna i nowoczesna, czyli po prostu lepsza. Wdrażane zmiany mają zapewnić efekty edukacyjne, rozwojowe i zdrowotne dzięki zajęciom obligatoryjnym i fakultatywnym. Te drugie mają być realizowane w grupach zainteresowań, według wyboru uczniów. Wśród rodzajów zajęć do wyboru zaproponowano zajęcia sportowe, zajęcia rekreacyjno-zdrowotne, zajęcia taneczne i turystyczne, a także wyjazdy na kolonie i obozy.
W nowej podstawie programowej znacznie silniej niż dotychczas powiązano wychowanie fizyczne z edukacją zdrowotną. Zgodnie z zapisem w podstawie programowej wychowanie fizyczne pełni w szkole wiodąca rolę w edukacji zdrowotnej uczniów. Rola sportu w rozwoju dzieci i młodzieży jest zatem bardzo wielka. Jej celem jest rozwijanie u uczniów postawy dbałości o zdrowie własne i innych oraz umiejętności tworzenia środowiska sprzyjającego zdrowiu. Oczekuje się, że wychowanie fizyczne będzie wspierać rozwój fizyczny i poszerzać potencjał zdrowotny uczniów. Przygotuje ich do dokonywania w życiu wyborów korzystnych dla zdrowia, a w konsekwencji przyczyni się do lepszego ich stanu zdrowia. W dalszych latach do poprawy jakości życia, przedłużenia jego trwania, złagodzenia niedogodności związanych ze starością, a co za tym idzie zmniejszenia obciążenia sektora ochrony zdrowia.
Wprowadzone zmiany pozwalają na lepszą, bo bardziej efektywną i sprzyjającą potrzebom uczniów realizację wychowania fizycznego w szkole. Na uwagę zasługują też przewartościowania oceny z wychowania fizycznego. Obecnie podstawowe kryterium oceny to wysiłek ucznia wkładany w udział na zajęciach (systematyczność, aktywność, umiejętności, wiadomości, samokontrola rozwoju fizycznego i sprawności).
Sport szkolny
Szczególnym problemem w obecnej szkole wydaje się być sport szkolny, który zawsze stanowił najlepszą ofertę edukacyjną dla uczniów uzdolnionych ruchowo. Pomimo funkcjonowania centralnych Szkół Mistrzostwa Sportowego, czy wyjazdów na letnie obozy sportowe – stan organizacji sportu w szkole pozostawia wiele do życzenia. Aktualnie osiągamy znaczące miejsce w klasyfikacji państw w kategorii juniorów oraz znacznie niższe w podobnej ocenie grupy seniorów. Należy sądzić, że jest to jeden z problemów uniemożliwiających poprawę miejsca polskiego sportu na arenie międzynarodowej. Powinniśmy też zgodzić się ze stwierdzeniem, że w naszym kraju sport młodzieżowy jest zbyt intensywnie kierowany w stronę jak najszybszej maksymalizacji osiągnięć wyznaczanych przez obowiązujące, bezwzględne zasady współzawodnictwa. Powyższe stwierdzenia stanowią podstawę i zachętę do podjęcia dyskusji na temat miejsca i roli sportu w szkolnej edukacji fizycznej.
Opracowano na podstawie biuletynu „Wychowanie fizyczne i sport w szkole”, Kancelaria Senatu, Warszawa 2010